In het gezin waar ik, autodidact Jan (Maria) Peeters (Amstelveen, 1963) opgroeide, was veel aandacht voor fotografie, teken- en schilderkunst. De reeks 'Schoonheid van ons land' vormde een eindeloze inspiratiebron qua sfeer en compositie. Mijn belangstelling voor (krijgs)geschiedenis bracht mij via de 'Geschiedenis van de Lage Landen' op het spoor van Rien Poortvliet (1932-1995) en de militaire schilders Jan Hoynck van Papendrecht (1858-1933) en Hermanus Willem Koekkoek (1867-1929).

Rond mijn vijftiende zag ik voor het eerst Scotland forever! waarmee Lady Elizabeth Butler (1846-1933) de roemruchte cavalerie-aanval van de Scots Greys bij Waterloo vereeuwigde. Het riep de droomwens op ooit zo te kunnen schilderen. En al helemaal paarden, een onderwerp waar ik mij vooralsnog niet aan durfde te wagen. Maar fotoboeken over paarden bleven trekken. Een boek 'How to draw Horses' en het anatomieboek van George Stubbs (1724-1806), gevonden bij De Slegte, kon ik eindeloos doorbladeren om vervolgens zuchtend terzijde te leggen.

Aanvankelijk volgde ik, zij het in potlood, het voorbeeld van mijn broer Nico (1949-) die zich begon te ontwikkelen als militaire luchtvaartschilder. Na verloop van tijd kwam toch weer het paard in beeld. Nog altijd ben ik de Utrechtse bereden politie dankbaar voor de gastvrijheid en de deskundig-kritische blik waarmee naar mijn tekeningen werd gekeken.

En omdat die prachtige dieren gewoon smeekten om het gebruik van kleur zette ik de eerste stappen met aquarel(potlood) en een enkele keer met olieverf. Maar uiteindelijk bleek mijn hart vooral bij aquarel te liggen.

Beroepsmatig schilderen leek echter onhaalbaar en zo kwam ik uiteindelijk in de journalistiek terecht. Door de hectiek van werk en gezin raakte het schilderen op de achtergrond. Maar ik ging wel fotograferen, 'voor later'. Dat later duurde tot 2017, toen ik de onbedwingbare lust en de rust had om een aantal paarden te schilderen. Niet lang daarna maakten een reorganisatie en ontslag hoofd en handen vrij om mij te richten op een carièrre als paardenschilder.

Het spectaculaire van de charge waarmee Elizabeth Butler mij destijds betoverde, probeer ik op mijn beurt te vangen met aanstormende polospelers of galopperende merries. Horses forever!

Jan Peeters